แต่สรุปให้เข้าใจง่ายๆว่า เหมือนมีมดตัวนึงเดินอยู่ตรงมุมล่างของกระดาษ มันอยากเดินไปตรงมุมบนของกระดาษ สำหรับมันไกลมาก แต่ถ้าเราช่วยมัน โดนพับกระดาษให้มุมบนมาชนมุมล่าง มันก็จะเดินข้ามไปมุมบนกระดาษได้เลย ตัวอย่างนี้ถ้ามองในภาพใหญ่ เราที่พับกระดาษให้มด ก็เหมือนคนที่สร้างรูหนอนขึ้นมาในหนัง แล้วตั้งไว้ให้ยานเข้าไป ซึ่งเราไม่รู้หรอกว่าใครตั้งไว้ ก็เหมือนมดก็ไม่รู้เช่นกันว่าใครพับกระดาษให้มัน สำหรับมด เราก็เหมือนอยู่มิติที่สูงกว่ามัน แล้วกระดาษก็แทน Space time เมื่อเราพับกระดาษ ก็เปรียบเสมียนเวลาได้บิดเบี้ยว เช่นเดียวกับกระดาษ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น